Cebulica (Scilla siberica)
Cebulice to urocze małe rośliny o kwiatach w kształcie małych dzwoneczków. Należą do rodziny hiacyntowa tych. Zakwitają zazwyczaj już wczesną wiosną na przełomie marca i kwietnia. W zależności od gatunku kolor kwiatów Cebulicy jest biały, różowy lub intensywnie niebieski. Osiąga niewielkie rozmiary od 10 – 15 cm. Liście tej rośliny są podłużne, spiczasto zakończone ku górze na jeden kwiat przypadają dwa liście. Cebulice dobrze prezentują się w grupach tworząc łany kolorowych dzwonków. Nadają się na obwódki, ogródki skalne, ale również pięknie prezentują się pod drzewami lub dookoła nich. Spośród wielu gatunków najszybciej bo już w lutym, zakwita Cebulica Miszczenki (mischtschenkoana).
Wymagania:
Te niewielkie roślinki są mrozoodporne, choć przy wybitnie uciążliwej zimie mogą przemarznąć, więc lepiej przed zimą, miejsce gdzie znajdują się Cebulice okryć np. zmieloną korą. Z powodzeniem mogą przez wiele lat pozostawać w tym samym miejscu, chyba że zrobiło się zbyt duże zagęszczenie w jednym miejscu, wówczas warto latem po przekwitnięciu wykopać roślinki, oczyścić je i ponownie wsadzić do ziemi w większej odległości. Tolerują w zasadzie każdą glebie i nie mają szczególnych wymagań. Warto jednak latem w okresie bezdeszczowym podlać miejsce gdzie znajdują się cebulki. Lubią stanowiska słoneczne, choć jeśli posadzimy je w półcieniu też zakwitną. Do ziemi najlepiej sadzić je na późnym latem, w sierpniu lub wrześniu na głębokość ok. 10 cm.
Rozmnażanie:
Cebulice dość łatwo się rozmnażają poprzez nasiona, które się rozsiewają dookoła rośliny. Również cebule przybyszowe tej rośliny powodują, że bezie jej w naszym ogrodzie więcej.
Average Rating