Podczas tworzenia umowy dla dostawcy usług it, istnieje wiele czynników, które należy wziąć pod uwagę, w tym własność stworzonej pracy, warunki płatności oraz klauzule poufności i zakazu konkurencji. Poniżej znajduje się kilka ważnych wskazówek, które pomogą Ci napisać umowę, która jest uczciwa i sprawiedliwa dla wszystkich.

Własność stworzonego dzieła

Dokument ten określa warunki, na jakich powstaje produkt pracy i kto jest jego właścicielem. Produkt może mieć postać fizyczną lub elektroniczną. Niezależnie od nośnika, produkt pracy należy do Spółki. Zgodnie z ustawą o prawie autorskim, „utwór” odnosi się do dzieła, które jest tworzone na zlecenie przez osobę fizyczną lub przedsiębiorstwo. W tej umowie Spółka jest autorem dzieła i posiada do niego prawa autorskie.

Prawo chroni prawa autorskie do dzieł twórczych, ale nie zawsze jest jasne, czy niezależni wykonawcy są właścicielami prac, które tworzą dla swoich pracodawców. Obsługa informatyczna firm powinna jasno określać, kto jest właścicielem utworu. Jeśli umowa nie określa, kto jest właścicielem dzieła, pracodawca będzie automatycznie właścicielem dzieła. Jeśli jednak umowa nie jest jasna, niezależny wykonawca może oddać cenną własność intelektualną pracodawcy, nie zdając sobie z tego sprawy.

Kiedy zatrudnia się niezależnego wykonawcę, umowa powinna określać, kto jest właścicielem stworzonej pracy. W zależności od rodzaju usługi, umowa może zawierać klauzule stwierdzające, że stworzona praca jest wyłączną własnością firmy. Jeśli nie jesteś pewien, czy firma jest właścicielem stworzonego dzieła, możesz sprawdzić w Biurze Patentów i Znaków Towarowych USA, aby uzyskać więcej informacji.

Responsywność

Responsywność odnosi się do zdolności instytucji i procesów do zaspokajania potrzeb wszystkich interesariuszy. Te procesy i instytucje powinny dawać prawdziwy wyraz woli ludzi. Dotyczy to zarówno sektora publicznego, prywatnego, jak i społeczeństwa obywatelskiego. Oczekiwania dotyczące responsywności rządu, sektora prywatnego i społeczeństwa obywatelskiego są zakorzenione w egalitarnych zasadach demokracji.

Odpowiedzialność można oceniać na kilku poziomach, w tym pod względem ceny, ilości, jakości i terminu. Jeśli oferent nie spełnia niezbędnych wymagań, zostanie zdyskwalifikowany. Ponadto, oferenci odpowiadający na ofertę muszą przestrzegać warunków umowy. Jeśli oferent złoży ofertę po upływie terminu, zostanie on uznany za niereagującego i zostanie wyeliminowany.

Różnica pomiędzy responsywnością a odpowiedzialnością może być znacząca i może oznaczać różnicę pomiędzy życiem lub śmiercią kontraktu. Wykonawca musi zrozumieć różnicę pomiędzy odpowiedzialnością a responsywnością, aby móc skutecznie konkurować. W zależności od okoliczności, wykonawca może otrzymać kontrakt w oparciu o responsywność, ale zdolność wykonawcy do spełnienia tych wymagań może stanowić różnicę między wygraniem kontraktu a utratą pieniędzy.

Ponadto wykonawca powinien dysponować odpowiednim poziomem personelu i jasno zdefiniowanym zakresem usług. W przypadku dużych systemów umowa może określać konkretny poziom zatrudnienia, który jest wystarczający do zminimalizowania ryzyka. W przypadku mniejszych systemów liczba pełnoetatowych pracowników potrzebnych do działań czysto reakcyjnych może być mniejsza niż liczba osób wymaganych do konserwacji zapobiegawczej. Możliwe jest nawet przydzielenie tej samej załogi do wykonywania zarówno konserwacji zapobiegawczej, jak i responsywnej.

Klauzule poufności

Klauzula poufności w obsłudze informatycznej firm chroni informacje poufne, które są udostępniane przez jedną stronę drugiej. Obejmuje to informacje poufne, które są wykorzystywane do realizacji umowy. Jednak klauzula poufności nie przenosi własności informacji poufnych na stronę otrzymującą.

Klauzule poufności chronią informacje przed ujawnieniem ich osobom nieupoważnionym. Mogą być one jednak trudne do prawidłowego sformułowania. To, czy klauzula poufności jest prawnie wiążąca, zależy od okoliczności jej naruszenia. W przypadku faktycznego naruszenia sąd może przyznać odszkodowanie w formie pieniężnej. W przypadku przewidywanego naruszenia najbardziej odpowiedni jest jednak nakaz sądowy.

Klauzule poufności są ważne dla ochrony poufnych informacji o klientach. Dobra klauzula poufności ogranicza odpowiedzialność profesjonalnego usługodawcy za ujawnienie informacji poufnych. Dobrze zdefiniowana definicja tego, co stanowi informację poufną, może pomóc w wykluczeniu informacji niepoufnych. Ponadto, prawidłowo sporządzona klauzula poufności zapobiega sporom sądowym dotyczącym ujawnienia informacji objętych klauzulą.

Klauzule poufności są często rozszerzane przez strony umowy. Klauzule te są często nazywane klauzulami „przetrwania”. Przetrwałe klauzule rozciągają się na okres po rozwiązaniu umowy. Prawo wietnamskie uznaje przetrwanie ważności kilku klauzul, w tym dotyczących odszkodowań i rozstrzygania sporów. W Wietnamie jednak tylko prawo handlowe z 2005 roku uznaje klauzule pozostające przy życiu.

Klauzule poufności są standardową częścią większości umów, a w niektórych przypadkach są obowiązkowe. Wiele firm potrzebuje wrażliwych informacji i musi podjąć rozsądne środki w celu ich ochrony. Pomocne może być przejrzenie kilku przykładów klauzul poufności w umowach, aby lepiej zrozumieć język prawny.

Klauzule o zakazie konkurencji

Klauzula o zakazie konkurencji w serwisie IT dla firm może ograniczyć zdolność usługodawcy do zatrudniania innych firm z jego branży. Jednak klauzula o zakazie konkurencji musi być rozsądna. Zgodnie z prawem zwyczajowym, sądy podtrzymują zakaz konkurencji, jeśli jest on rozsądny i chroni uzasadniony interes pracodawcy. Zakres zakazu konkurencji, to czy jest on geograficzny czy nieokreślony i czy zapewnia dodatkowe wynagrodzenie to niektóre z powszechnych czynników stosowanych przez sądy.

Klauzule o zakazie konkurencji powinny być jasno sprecyzowane w umowie. Na przykład, powinna określać, którzy pracodawcy, rodzaje zatrudnienia i ograniczenia geograficzne są zabronione. Jasne określenie tych ograniczeń zapewni, że zarówno pracodawca jak i pracownik zrozumieją swoje prawa i obowiązki. Jeśli są jakieś niejasności, kontrakt może nie być egzekwowalny.

Klauzule o zakazie konkurencji są często stosowane, aby zapobiec konkurowaniu byłych pracowników z pracodawcą. Taka ochrona pomaga pracodawcy uniknąć sytuacji, w której jego byli pracownicy wykorzystują poufne informacje, takie jak listy klientów, praktyki biznesowe i plany marketingowe. Klauzula o zakazie konkurencji powinna być rozsądna w stosunku do tego, z czego pracownik rezygnuje, ale nie powinna być tak wąska, aby utrudniać mu rozpoczęcie nowego biznesu.

Niektóre sądy orzekły, że klauzule o zakazie konkurencji w umowie o świadczenie usług informatycznych dla firm są niewykonalne. Dzieje się tak, ponieważ klauzule o zakazie konkurencji w tych umowach są narzucane bez wystarczającego wynagrodzenia dla każdej ze stron. Klauzula o zakazie konkurencji może być niewykonalna, jeśli pracownicy pracodawcy zostali już zatrudnieni przez inną firmę.

Chociaż klauzule o zakazie konkurencji mogą być kontrowersyjne, mogą one również chronić uzasadnione interesy. Jednakże zbyt szeroki zakres klauzuli o zakazie konkurencji może prowadzić do pozwu o zakazie konkurencji.

Przypisywalność

Jeśli rozważasz przypisanie obsługi informatycznej firm do innej firmy, musisz upewnić się, że warunki nowej firmy pozwolą Ci na to. Ważne jest, abyś starannie wybrał umowę i wynegocjował zapisy dotyczące cesji, które są zgodne z potrzebami Twojej firmy.

Większość umów pozwala na cesję praw wynikających z umowy. Należy jednak upewnić się, że cesja nie zmienia obowiązków zobowiązanego. Oznacza to, że zmiana strony płatności nie powinna w istotny sposób zmienić obowiązków zobowiązanego. Jeśli zmiany są niewielkie, cesja nadal będzie ważna.

Dane adresowe:

AKTE Obsługa informatyczna firm – Outsourcing IT – Kontakt
ul. Morasko 17, 61-680 Poznań
Telefon: 784 380 784
Telefon: 784 898 784
opłata za połączenie wg taryfy operatora
e-mail: [email protected]